اول سلام
من فکر می کنم اشکال از جای دیگر آب می خورد !
تا جایی که من دیده ام ، بیشتر آدم های ساکن مناطق مختلف بیش از حد بر روی قوم خود تعصب دارند ! این تعصب به نظر تا جایی بالا می رود که نوعی تعصب باطل در مورد برتری ، در وجود افراد آن قوم به وجود می آورد . گویی آن قدر خود را قبول دارند که ناخودآگا فکر می کنند به نوعی برترند ، این برتری هم در قومی نسبت قوم دیگر متفاوت است ! کردها به قدرت بدنی خود می نازند ، ترک ها به غیرتشان ، لر ها به خون گرمی شان ؟! اصفهانی ها به تیزی و زیرکی شان و هر کسی در هر قومی به نوعی ! و از این جاست که اوضاع خراب می شود ! هر قومی برای نشان دادن برتری خود سعی در خراب کردن ماهیت اقوام دیگر می کند ، تهرانی ها برای آذری ها جک می سازند و در کنارش خود را به نوعی لوتی ، تیز و باهوش و ... به تصویر می کشند ، ترک ها به مقابله می پردازند ! استاد شهریار ها منظومه می نویسند ! در این میان کرد ها سر و کله شان پیدا می شود ! هنوز از راه نرسیده اند با غیرت ترک ها مواجه می شوند که آنان را وطن فروش و خواهان تجزیه ایران می دانند ! لرها به اصفهانی ها می تازند ! مشهدی ها شیرازها را دست می اندازند ! کردها به گیلانی ها بد و بی راه می گویند و داستان همچنان ادامه میابد !
اشکال از نطر من این است که با دیگران سر جنگ داریم ، چون با تعصبی بی معنی ، قوم خود را بر تر می دانیم !
این همان چیزی است که می تواند از ناسیونالیسم قومی ، به ناسیونالیسم نژادی بی انجامد ! آن موقع است که از آپارتاید قومی ، به آپارتاید نژادی می رسیم و بعد شاید آپارتاید جنسی و الخ .
راستی در کدام مرحله ایم ؟!
فکری باید کرد !
_________________
باری